بازتعریف احمدینژاد از اصولگرایی و دولت اصولگرا تازه شروع شده و ابعاد دیگر آن هم روزهای آینده نمایان میشود.
به گزارش خبر آنلاین ، این فقط یک فرضیه نیست، چرا که محدود شدن «اصولگرایی به یک شخص» ایدهای است که به شدت از سوی آقای رئیسجمهور دنبال میشود، آنچه به صورت عیان 10 روز پیش واکنش حبیبالله عسکراولادی را به دنبال داشت.
دبیرکل جبهه پیروان خط امام و رهبری با اشاره به اینکه «دایره اصولگرایی یک دایره بسته و عقیم نیست» در گفت و گویی تصریح کرد که «اصولگرایان تکروی را جایز نمیدانند». پیشینه این سخنان پیرمرد اصولگرا به زمستان 87 باز میگردد. در جلسهای که با حضور چهرههای اصولگرا و احمدینژاد در پاستور برگزار شد احمدینژاد در مقابل این پرسش قرار گرفت که «شما که بحث کابینه70 میلیونی را مطرح کردید چرا در عمل دایره انتخابهایتان محدود به دوستان شما در استانداری، شهرداری و دانشگاه علم و صنعت شد.»
اما «نگرانی اصولگرایانی که به احمدینژاد رأی دادهاند از عملکردهای اخیر وی»، «حیرت از انتصاب مشایی علی رغم اطلاع از وضعیت وی در افکار عمومی»، «بیدقتیها و عدم مشورت با یاران صدیق انقلاب»، «اتخاذ روشی غیر از آهنگ ولایت»، «غره شدن به رأی صادقانه و هوشیارانه مردم»، «گناه شکستن هر مورد از سوگند رئیسجمهور در تحلیف»و «رفتار غیرمناسبی که مشکلی برای پیشرفت مقتدرانه و عدالتخواهانه نظام جمهوری اسلامی است»؛ هفت نگرانی و هشداری بود که عسگراولادی بار دیگر چند روز پیش خطاب به احمدینژاد گفت تا پس از نامه مجزای چند تشکل اصولگرا این دغدغهها که برخی از آن پیش از این نیز به گوش رئیسجمهور رسیده بود در قالب نامهای مستند و ماندگار شود. چرا که همه این هشدارها و تذکرات نتیجهای جز «ریزش اعتماد مردم به مواضع اصولی و خداجویانه قبلی احمدینژاد» و «خلل جبرانناپذیر در روابط میان قوا» نخواهد داشت، اگر مورد توجه قرار نگیرد.
پاتک خلع انتقاد
تزلزل در کابینه یکی از انتقاداتی است که رئیسجمهور طی 4سال گذشته با آن مواجه بوده است، موضوعی که پنجم اسفند ماه در جلسه ماهانه جامعه اسلامی مهندسین مطرح شد و غفوری فرد تغییرات مکرر در کابینه دولت نهم و تزلزل مدیریتی را یکی از موضوعات مورد انتقاد اعضای جبهه پیروان رهبری در دیدار زمستانی با احمدینژاد خواند. همان دیداری که احمدینژاد با بینیاز دانستن خود به حمایت احزاب اصولگرا 14 حزب و تشکل اصولگرا را در آخرین جمعه شب بهمن 87 بدرقه کرد و بذر تردید درباره «خود» را در دلها پاشید. همین مسئله باعث شد که صبح روز بعد شرکتکنندگان رغبتی به اظهارنظر درباره موضوعات مطرح شده در این جلسه نداشته باشند و خبری از آن منتشر نشود.
احمدینژاد اگر آن شب پاسخی برای دغدغههای نمایندگان احزاب اصولگرا نداشت اما کابینه دهم را آنگونه خواهد چید تا بهانه تزلزل در کابینه را از اصولگرایان بگیرد.
محمود احمدینژاد عصر روز دوشنبه در جمع نمایندگان فراکسیون اصولگرایان مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه «در دولت دهم نیز از انقلابیترین، کارآمدترین و خدمتگزارترین افراد استفاده خواهد شد» با تاکید بر اینکه «عدم هماهنگی بین بخشی خسارات جبرانناپذیری برای کشور خواهد داشت» تصریح کرد: مجموعه دولت، مجموعه واحد و اکثر کارها بین بخشی است و از همینرو اعضای کابینه باید با هم هماهنگ و همگرا باشند.
کابینه جدید او که با پیش درآمد اسفندیار رحیم مشایی رونمایی شد روایت جدیدی از اصولگرایی احمدینژادی خواهد بود تا در پناه آن علاوه بر اینکه انتقادات پیشین یاران اصولگرا مورد توجه قرار گرفته و تأمین شود این حلقه رئیس کابینه باشد که کارها را انجام دهد.
وی در تبیین رویهای که برای طراحی کابینه جدید در پیش گرفته است گفت: قوی بودن افراد به تنهایی، به معنای موفقیت یک تیم نیست و در خصوص دولت نیز علاوه بر تواناییهای فردی، چینش و آرایش خوب و هماهنگی از جمله عوامل مؤثر و مهم در موفقیت است.
احمدینژاد که بر بینیازیاش از اصولگرایان اصرار دارد تا جایی که بنا به گفتهای اگر «عده ای» حمایت نمیکردند رأی بیشتری هم کسب میکرد اصرار دارد که اصولگرایی به قرائت جدید را در لفافه نیروهایی که علاوه بر کارگزار و تکنوکرات بودن میخواهند اصولگرا نیز نمایش داده شوند تبیین کند و این چهرهها سدی در برابر انتقادات از او درباره «تزلزل کابینه» خواهند بود اما اینکه اصولگرا باشند سؤالی است که با سخنان دوشنبه احمدینژاد در جمع فراکسیون اصولگرایان مجلس روشن شد.
کابینه دهم به مدد این چهرهها متزلزل نخواهد بود اما زلزله کابینه قدیمی خیلی از «یاران نهمی» را از احمدینژاد دور کرده است.
مهرداد بذرپاش که گفته بود «پا به رکاب دولت محترم خواهم بود» گلایه را در اولین حضورش در پست جدیدی که احمدینژاد به او در سازمان ملی جوانان اعطا کرده بود با اخمی به چهره و امضا نکردن تقدیرنامهها و طفره رفتن از سخنرانی نشان داد. او اولین قربانی زلزله کابینه قدیمی نبود و غلامحسین الهام نیز که با تلمیح به داستان فیلم آژانس شیشهای و «حاج رسول» بودن خودش که قربانی شده اشاره کرد نیز یکی دیگر از ریزشها بود تا با این حذفها از حلقه دوم یاران احمدینژاد فرصت برای خلق و فربه شدن طیفی جدید توسط احمدینژاد فراهم شود. همانهایی که قوی بودنشان «به تنهایی، به معنای موفقیت» نیست و «چینش، آرایش خوب و هماهنگی» آنها سیاست احمدینژاد برای بهرهگیری از آنهاست. در این میان حول ثمره هاشمی حلقه اولیه حامیان احمدی نژاد که این روزها به شبه منتقدان تازه او تبدیل شده اند شکل می گیرد تا اینگونه آنها نیز در صورت نشوریدن بر رئیس جمهور البته با یک پله سقوز در حلقه دور تری از احمدی نژاد قرار گیرند.
در طیف جدید و مقابل این حلقه با محورت مشایی چهرههایی همچون علی آبادی، شمس الدین حسینی، صمصامی، تمدن، ابوالحسن فقیه، کامران دانشجو، مسعود میرکاظمی، کلهر و چهرهای دیگری از کارگزارانی که به لحاظ عقیدتی میتوانند در هر دولتی حضور داشته باشند و به دولت خدمت کنند حضوری محوری خواهند داشت که با میانداری آنها که حرف شنوی شان از رئیسجمهور مسجل است سعی میشود طیف جدیدی از کارگزاران دولت در فصل دهم شکل بگیرد.
کارگزارانی که با مدیریت مشایی امور را به دست خواهند گرفت و ضرورتی نیز برای کارآمدی آنها وجود ندارد چرا که با مدیریت آنها کارهای دولت به اعتقاد رئیسجمهور پیش خواهد رفت چرا که «مجموعه دولت، مجموعه واحد و اکثر کارها بین بخشی است و از همینرو اعضای کابینه باید با هم هماهنگ و همگرا باشند.» و همین هماهنگی کافی است تا احمدینژاد نیز نسلی از مدیرانی با نشانهها و ویژگیهای مورد پسند صحنه آرای دولت دهم را به ساختار حکومتداری و دیوانی کشور پمپاژ کند.